آمنه کریمی

معرفی کتاب آداب انتظار عارفان

ارسال شده در 18 مهر 1399 توسط کریمی در بدون موضوع
معرفی کتاب آداب انتظار عارفان

#آداب_انتظار_عارفان (معرفت امام عصر، وظایف منتظران در دوران غیبت، عصر ظهور)، کتابی است که با زبان فارسی که جستاری بر وظیفه منتظران در عصر غیبت می‌پردازد. این کتاب اثر حمزه کریم‌خانی است و انتشارات عطر یاس انتشار آن را به عهده داشته است.

فهرست کتاب:

پیش‌گفتار

فصل اول: شناخت و معرفت حضرت ولی عصر (علیه السلام)

فصل دوم: ویژگی‌های عصر ظهور و حوادث قبل از آن رجعت

فصل سوم: انتظار و وظایف منتظران در عصر غیبت اسرار و آداب مسجد مقدس جمکران عریضه‌نویسی ملاقات با امام زمان(علیه السلام)

 

نظر دهید »

زیارت اربعین، عطر بهشت

ارسال شده در 17 مهر 1399 توسط کریمی در بدون موضوع

در اعمال بیستم صفر شیخ در تهذیب و مصباح روایت کرده از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام که فرمود:

«علامات مؤمن پنج چیز است پنجاه و یک رکعت نماز گذاشتن که مراد هفده رکعت فریضه و سی و چهار رکعت نافله است در هر شب و روز و زیارت اربعین کردن و انگشتر در دست راست کردن و جبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمن الرَّحیمِ را بلند گفتن»

مجموعه صوتی زیارت اربعین با نوای مداحان مشهور فارسي و عربي

زیارت اربعین (پاورپوینت صوتی)

نظر دهید »

همسوئی اربعین و مهدویت

ارسال شده در 17 مهر 1399 توسط کریمی در بدون موضوع

بدون تردیدی اهل بیت بعد از واقعه عاشورا، به زیارت اباعبداللّه علیه السلام مشرف شدند. اما بین تاریخ نگاران درباره تاریخ این جریان، اختلاف نظر وجود دارد. گروهی از آن ها، اربعین اول و برخی نیز اربعین سال بعد، را زمان ورود اهل بیت به کربلا می دانند. از جمله افرادی که ورود اهل بیت را در اربعین اول تأیید می کند، سید بن طاووس است. وی در کتاب اللهوف می نویسد: وقتی زنان و فرزندان حسین علیه السلام از شام برگشته و به سرزمین عراق رسیدند، به راهنمای قافله گفتند:

«ما را از کربلا ببر». وقتی به کربلا رسیدند، جابربن عبداللّه انصاری و جمعی از بنی هاشم و مردانی از اولاد پیغمبر صلی الله علیه و آله را دیدند که برای زیارت مرقد مطهر حسین علیه السلام آمده اند. پس همگی در یک زمان در آن سرزمین گرد آمدند. در اعمال بیستم صفر شیخ در تهذیب و مصباح روایت کرده از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام که فرمود:

«علامات مؤمن پنج چیز است پنجاه و یک رکعت نماز گذاشتن که مراد هفده رکعت فریضه و سی و چهار رکعت نافله است در هر شب و روز و زیارت اربعین کردن و انگشتر در دست راست کردن و جبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمن الرَّحیمِ را بلند گفتن»

کیفیّت زیارت حضرت امام حسین علیه السلام در این روز به دو نحو رسیده یکی زیارتیست که شیخ در تهذیب و مصباح روایت کرده از صفوان جمّال که گفت فرمود به من مولایم حضرت صادق علیه السلام در زیارت اربعین که زیارت می کنی در هنگامی که روز بلند شده باشد و می گوئی:

متن زیارت:

اَلسَّلامُ عَلی وَلِیِّ اللَّهِ وَحَبیبِهِ، اَلسَّلامُ عَلی خَلیلِ اللَّهِ وَنَجیبِهِ، اَلسَّلامُ عَلی صَفِیِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ، اَلسَّلامُ عَلیَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ علی اَسیرِ الْکُرُباتِ، وَقَتیلِ الْعَبَراتِ، اَللّهُمَّ اِنّی اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ، وَصَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ، الْفآئِزُ بِکَرامَتِکَ، اَکْرَمْتَهُ بِالشَّهادَهِ، وَحَبَوْتَهُ بِالسَّعادَهِ، وَاَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَهِ، وَجَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السَّادَهِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَهِ، وَذآئِداً مِنْ الْذادَهِ، وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الْأَنْبِیآءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّهً عَلی خَلْقِکَ مِنَ الأَْوْصِیآءِ، فَاَعْذَرَ فیِ الدُّعآءِ، وَمَنَحَ النُّصْحَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ، لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَهِ وَحَیْرَهِ الضَّلالَهِ، وَقَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا، وَباعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الأَْدْنی ، وَشَری آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الْأَوْکَسِ، وَتَغَطْرَسَ وَتَرَدّی فی هَواهُ، وَاَسْخَطَکَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّکَ، وَاَطاعَ مِنْ عِبادِکَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ، وَحَمَلَهَ الْأَوْزارِ الْمُسْتَوْجِبینَ النَّارَ، فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً، حَتّی سُفِکَ فی طاعَتِکَ دَمُهُ، وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ، اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً،

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ سَیِّدِ الْأَوْصِیآءِ اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللَّهِ وَابْنُ اَمینِهِ، عِشْتَ سَعیداً، وَمَضَیْتَ حَمیداً وَمُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً، وَاَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ، وَمُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَمُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ، وَجاهَدْتَ فی سَبیلِهِ حَتّی اَتیکَ الْیَقینُ، فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ، وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّهً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ، اَللّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ اَنّی وَلِیٌّ لِمَنْ والاهُ، وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداهُ، بِاَبی اَنْتَ وَاُمّی یَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ، اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فیِ الْأَصْلابِ الشَّامِخَهِ وَالْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَهِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّهُ بِاَنْجاسِها، وَلَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیابِها، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعآئِمِ الدّینِ وَاَرْکانِ الْمُسْلِمینَ، وَمَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ، وَاَشْهَدُ اَنَّکَ الْأِمامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ، الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهادِی الْمَهْدِیُّ، وَاَشْهَدُ اَنَّ الْأَئِمَّهَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَهُ التَّقْوی ، وَاَعْلامُ الْهُدی ، وَالْعُرْوَهُ الْوُثْقی ، وَالْحُجَّهُ علی اَهْلِ الدُّنْیا، وَاَشْهَدُ اَنّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ، بِشَرایِعِ دینی وَخَواتیمِ عَمَلی ، وَقَلْبی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ، وَاَمْری لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ، وَنُصْرَتی لَکُمْ مُعَدَّهٌ، حَتّی یَاْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ، صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ، وَعلی اَرْواحِکُمْ وَاَجْسادِکُمْ، وَشاهِدِکُمْ وَغآئِبِکُمْ، وَظاهِرِکُمْ وَباطِنِکُمْ، آمینَ رَبَ الْعالَمینَ

پس دو رکعت نماز می کنی و دعا می کنی به آنچه می خواهی و برمی گردی و دیگر زیارتی است که از جابر منقول است و کیفیّت آن چنان است که از عطا روایت شده که گفت با جابر بن عبداللّه انصاری بودم در روز بیستم ماه صفر چون به غاضریّه رسیدیم در آب فرات غسل کرد و پیراهن طاهری که با خود داشت پوشید پس گفت که آیا با تو چیزی هست از بوی خوش ای عطا گفتم با من سُعد هست پس قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید و پابرهنه روانه شد تا ایستاد نزد سر مبارک امام حسین علیه السلام و سه مرتبه اَللَّهُ اَکْبَرُ گفت پس افتاد و بیهوش شد و چون به هوش آمد شنیدم که می گفت:

اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا آلَ اللَّه الخ که به عینه همان زیارت نیمه رجب است که ما ذکر نمودیم و با آن فرقی ندارد جز چند کلمه که شاید از اختلاف نسخ باشد چنانچه شیخ مرحوم احتمال داده پس اگر کسی خواست که آن را نیز بخواند رجوع کند به زیارت نیمه رجب و همان را بخواند

مؤلّف گوید که زیارت امام حسین علیه السلام در اوقات شریفه و لیالی و ایّام متبرّکه به غیر از این اوقات که ذکر شد نیز افضل است خصوصاً اوقاتی که به آن حضرت نسبتی داشته باشد مانند روز مباهله و روز نزول هَلْ اَتی و روز ولادت شریف آن حضرت و شبهای جمعه و از روایتی مستفاد می شود که حق تعالی در هر شب جمعه نظر مکرمتی بر آن حضرت فرماید و جمیع پیمغبران و اوصیای ایشان را به زیارت او بفرستد. در زیارت اربعین زیارتی مواجه هستیم که با دیگر زیارات سیدالشهدا لحنی متفاوت داشته و در یک سوم پایانی آن، گزاره هایی دارد که به سند چشم انداز اربعین اشارت دارد. 

در این فصل سند چشم انداز اربعین از منظر زیارت اربعین و نقش آن در پویاسازی اربعین و فرهنگ اربعین ارائه می گردد. باورمندی به امام غائب در این ساختار و هندسه از دوگانه اعتقاد به امامت، و ضرورت ولایت مداری روزآمد برمدار ولیّ زمانه ای که امتداد امام حسین علیه السلام است سخن گفته شده و توسط زبان حال زائر مورد تأکید قرار می گیرد. برای این که در امام شناسی از تبار حسین، زائر دچار اشتباه و خطا نگردد، ضمن تأکید بر همانندی کامل امامان بعدی با امام حسین علیه السلام از جهت مقام امامت، بر دو مسئله غیبت و رجعت هم تأکید می گردد تا نشانی برای امام پایانی باشد.

در این نشانه گذاری بر واقعیت غیبت و ضرورت رجعت تأکید می شود. البته به صورتی غیرمستقیم (از خطابی که به امام حسین علیه السلام درباره رجعت می شود) هم اشاره به رجعت امام حسین علیه السلام دارد. (و هم این که امام حسین احتمالا اولین رجعت کننده خواهد بود). و بر بستر این آموزه هاست. زیارت با تعهد گیری از زائر درباره نصرت در بستر زمان شناسی به پایان می رسد. این هندسه و ساختار کارگفتی ترکیبی است از کارگفت های گوناگون که در این بخش از زیارت صورت گرفته است: کارگفت تصریحی: بیان پاکی نسب و اوصاف امام حسینعلیه السلام به صفات نیک اخلاقی؛ کارگفت عاطفی:

بیان پیوسته احساسات که اعتراف های زائر به اعتقاداتش است؛ کارگفت اعلامی: اعلام ها در ترکیب با تعهدها آمده، مانند اعلام این که دوست دوستان است؛ کارگفت تعهدی: پیمان های زائر بر هم گرایی با مؤمنان و دوری از دشمنان اهل بیت. پس زیارت اربعین، زیارتی است که به صورت مستقیم سخن گفتن زائر با امام حسین علیه السلام را در دستور کار دارد. ولی در لایه درونی خود، بهانه و زمینه این سخن گفتن را تعهدات فرامتنی زائر قرار می دهد. تعهداتی که فراتر از مسئله عاشورا است و رویکرد آینده گرایانه دارد. در یک کلام مبتنی بر مهدویت و انتظار شیعی است. از این منظر زیارت اربعین ساختاری چون زیارت عاشورا می یابد. چرا که درآن زیارت هم جملاتی است که با بیان تصریح و یا تعهد زائر نسبت به مهدویت دلالت دارد.

مواردی مانند: یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکُمْ مَعَ إِمَامٍ مَهْدِیٍّ نَاطِقٍ لَکُم برای کشف پیام های آینده گرایانه زیارت اربعین باید به متن زیارت مراجعه مستقیمی داشت. متن زیارت اربعین به روایت امام صادق علیه السلام در یک سوم پایانی خود چنین است: «اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ أَنِّی وَلِیٌّ لِمَنْ وَالاهُ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُورا فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَهِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَهِ [الطَّاهِرَهِ] لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجَاهِلِیَّهُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمَّاتُ مِنْ ثِیَابِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّینِ وَ أَرْکَانِ الْمُسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّهَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَهُ التَّقْوَی وَ أَعْلامُ الْهُدَی وَ الْعُرْوَهُ الْوُثْقَی وَ الْحُجَّهُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی وَ قَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ حَتَّی یَأْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَی أَرْوَاحِکُمْ وَ أَجْسَادِکُمْ [أَجْسَامِکُمْ ] وَ شَاهِدِکُمْ وَ غَائِبِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ»

در این زیارت موارد انتخاب شده به ترتیب ترجمه و تحلیل محتوا می گردد تا هدف از بیان این فرازها مشخص شود: نابراین فرهنگ سازی عاشورایی و فرهنگ سازی اربعینی، ریشه در سیره و سنت امامان معصوم دارند، که سند چشم انداز مشترک برای هر دو رویداد تعریف گردیده است.

در حقیقت اربعین یک طرح کوتاه مدت راهبردی برای راهبری زائران به سوی آینده و انتقالشان از عاشورای حزن به عاشورای حماسه و پیام است. و آنگاه جمع عاشورا و اربعین، توجه دهی عاشقان و زائران حسینی به چشم انداز بلندمدتی است که در کلیّت فرهنگ حسینی بابد مورد توجه قرار بگیرد. در حقیقت وقتی گفته می شود تشیع بر دو بال سرخ عاشورا و سبز مهدویت استوار است، عنصر و رویدادی که حلقه ربط و زمینه پیوند بین این دو را برقرار می کند، اربعین است؛

زیرا اربعین به عاشورا امتداد می دهد و چون اربعین آینده ای را که در (زیارت) عاشورا بدان اجمالاً (تنها در حد معرفی یاری گری در آینده با امامی یاری ساز) اشاره بود، را به صورت سندی جامع درآورده (و باوجود کوتاهی زیارت اربعین) و از آن بسته معرفتی کامل تری را ارائه می دهد. البته بسته معرفتی جامع و کامل مهدوی را به مجموعه ادعیه و زیارات مهدوی واگذار می کند که در پایان همین بخش بدان اشاره ای خواهد شد. با این نگاه در این فصل، زائر اربعین به صورت عمیق تر با چرایی و چیستی و چگونگی پیوندهای اربعین و انتظار آشنا شده تا در آخرین مرحله و در آخرین فصل بتواند راه های کارآمد سازی فرهنگ انتظار و سبک زندگی مهدوی را با کمک ارزش های اربعین فراگیرد.

انتخاب از دوکتاب درآمدی بر چیستی و چرایی حماسه عظیم اربعین حسینی و کتاب دانستنی های اربعین حسینی

دانلود کتاب درآمدی بر چیستی و چرایی حماسه عظیم اربعین حسینی

دانلود کتاب دانستنی های اربعین حسینی

نظر دهید »

قصه عشق

ارسال شده در 16 مهر 1399 توسط کریمی در بدون موضوع
قصه عشق

آنچه درسوگ تو ای پاک تر از پاک گذشت       نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت
چشم تاریخ در آن حادثه تلخ چه دید              که زمان مویه کنان از گذر خاک گذشت
سرخوشید بر آن نیزه خونین می گفت             که چه ها بر سر آن پیکر صد چاک گذشت
جلوه روح خدا در افق خون تو دید                  آنکه با پای دل از قبله ادراک گذشت
مرگ هرگز به حریم حرمت راه نیافت              هر کجا دید نشانی ز تو چالاک گذشت
حرّ آزاده شد از چشمه مهرت سیراب                که به میدان عطش پاک شد و پاک گذشت
آب شرمنده ایثار علمدار تو شد                     که چرا تشنه از او این همه بی باک گذشت
بر تو بستند اگر آب، سواران عرب                  دشت دریا شد و آب از سر افلاک گذشت
با حدیثی که ملائک ز ازل آوردند                  سخن از قصه عشق تو زلولاک گذشت
نصراللّه مردانی

نظر دهید »

تـوصیه‌ای از عـلامه امینی

ارسال شده در 20 آبان 1396 توسط کریمی در بدون موضوع

 

مرحوم علامه جعفری‌ می‌نویسد‌: «یکی‌ از خویشاوندان نزدیک این‌‌جانب در شهر اصفهان در خواب می‌بیند که‌ در‌ یک اتاق در محضر علامه مجاهد، آقای حاج شیخ عـبدالحسین امـینی، نشسته است. مرحوم آقای امـینی‌ بـه‌ ایشان‌ می‌گوید: آیا شما آقای جعفری را می‌شناسید؟ ایشان پاسخ می‌دهند: آری! من ایشان‌ را‌ می‌شناسم‌، آقای امینی پاکتی را که در میان آن نامه‌ای بوده است به ایشان می‌دهد‌ و مـی‌گوید‌: ایـن‌ نامه را به آقای جـعفری دهـید و به ایشان بگویید: ما اکنون در عالم برزخ‌ هستیم‌ و دستمان از کار بسته است؛ ولی شما که در آن دنیا هستید و در‌ میدان‌ کارید‌ و می‌توانید کار کنید، درباره امیر المؤمنین کار کنید.

وقتی این خواب را بـرایم نـقل‌ کردند‌ برای نوشتن ترجمه و شرح نهج البلاغه تصمیم گرفتم و از آن ساعت شروع به‌ کار‌ کردم‌.»2


ترجمه و تفسیر نـهج البـلاغه ، علامه جـعفری، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ج‌‌‌17‌، ص‌‌82.

1 نظر »
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
 خانه
 تماس
 ورود
مرداد 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 << <   > >>
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

آمنه کریمی

  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • بدون موضوع
  • آداب انتظار
  • مهدویت
  • معرفی کتاب

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟
کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان