آمنه کریمی

در باز شد و من وارد غار شدم .

در آن جا مشغول نـمـاز و دعـا گرديدم و به حدى توجه قلبى به خداى تعالى برايم پيدا شد كه از حركت قافلهاى كه همراهش بودم، فراموش كردم .

مـدتـى در آن جـا نشستم .

پس از آن داخل شهر شدم و بعد هم به سوى مكان قافله رفتم، اما ديدم آنها رفتهاند و هيچ كدام از ايشان نمانده است .

در كار خويش متحير ماندم و به فكر فرو رفتم، چون بـا پـاى پـيـاده كـه نمىتوانستم به قافله ملحق شوم .

از طرفى اثاثيه و حيوان مرا همراه خود برده بـودنـد.

به ناچار تنها و پياده به دنبال آنها به راه افتادم تا آن كه از پياده روى خسته شدم و به قافله هم نـرسـيـدم .

حـتى از دور هم كاروان را نمىديدم .

در اين احوال كه در تنگى و مشقت افتاده بودم، مردى را ديدم كه رو به طرف من آمد، او بر استرى سوار بود و وقتى به من رسيد، فرمود: پشت سر من بر استر سوار شو.

سـوار شـدم .

مـانند برق راه را طى كرد و طولى نكشيد كه به قافله ملحق شديم .

آن شخص مرا از استر پياده كرد و فرمود: به نزد رفقاى خود برو.

من هم داخل قافله شدم .

شهيدثانى مىفرمايد: بين راه در جستجويش بودم كه او را ببينم، اما اصلا ايشان را نديدم و قبل از آن نيز نديده بودم.

منبع:

كتاب العبقرى الحسان که داراى پنج بخش است كه جلد اول آن سه بخش و جلد دوم دو بخش است. مطالب ارائه شده مربوط به جلد اول، بخش دوم (المسك الاذفر) و جـلـد دوم، بـخـش اول (الـيـاقوت الاحمر) مىباشد.

صفحات: 1· 2